Pionier pop-artu połączył umiejętne robienie zdjęć i sprytne zawłaszczanie
Roy Lichtenstein (1923–1997) nie jest artystą, którego dzieło cierpliwie czeka, aż go zauważysz. Replikując komercyjne procesy drukowania, nieskażone kolory podstawowe, dużą skalę, melodramatyczny styl i niepokojąco niekompletne narracje, jego obrazy sięgają i chwytają cię, niezależnie od tego, czy jesteś na nie gotowy.
Obraz Diebenkorna - by nazwać prawie współczesnego z podobnie wyraźną wrażliwością - stoi na werandzie na zewnątrz, czekając, aż przejdziesz i podzielisz się widokiem.
Obraz Lichtensteina przywołuje cię w środku nocy i histerycznie szlocha, że bez ciebie nie można żyć, Brad.
Oś czasu Pop Star
Wychowany w Nowym Jorku Lichtenstein studiował w Art Students League w Nowym Jorku i Ohio State University. Jako młody artysta pracował w ekspresjonistycznych i abstrakcyjnych trybach.
Na początku lat 60. zaczął malować obrazy pochodzące z komiksów - bąbelki dialogu i wszystko inne. Malował je na dużą skalę, dzięki czemu pojedyncze kropki stosowane w druku komercyjnym były widoczne.
Jego poddani byli skrajnie melodramatyczni, biorąc w przybliżeniu takie same elementy jak fikcja, reklama i surrealizm.
Te obrazy postawiły Lichtensteina na arenie krajowej. Stał się wraz z Andym Warholem jednym z czołowych praktyków pop-artu.
W kolejnych latach jego praktyka ewoluowała i obejmowała inne interpretacje masowo produkowanych obrazów i współczesnej kultury. Wyprodukował także znaczące prace z zakresu grafiki i rzeźby.
Styl artystyczny
Styl Lichtensteina jest tak charakterystyczny, a jego dzieło tak łatwo rozpoznawalne, że łatwo można przeoczyć jego kunszt i umiejętności komponowania.
Jego obrazy oferują obfite wizualne nagrody, prowadząc nasze oczy za pomocą poruszających się konturów i ściśle określonych, dynamicznych kształtów. W przypadku obrazów, które trąbią własną sztucznością, mają niezwykłe poczucie ruchu.
