„Och, proszę, bądź ostrożny ze mną, jestem wrażliwy
I chciałbym zostać w ten sposób.”
- Klejnot z „I'm Sensitive”
Te same cechy, które dają wielu artystom i innym twórczym ludziom ich żywe wyobraźnie i bogate życie wewnętrzne, mogą również powodować prawie wyniszczające zmagania. Wrażliwość badano bardziej intensywnie w ciągu ostatnich kilku dekad, a badania wykazały, że piętnaście do dwudziestu procent populacji można sklasyfikować jako bardzo wrażliwe. Badacze twierdzą, że nie jest to wyuczona reakcja, ale stan widziany od urodzenia, równomiernie rozłożony między płciami. Podkreślają również, że wysoka wrażliwość nie jest zaburzeniem i w wielu kulturach jest bardzo szanowana.
Z pewnością nie wszyscy artyści są bardzo wrażliwymi ludźmi, ale tych z nas, którzy mogą pocieszyć nowe badania. Powszechne upomnienie „jesteś zbyt wrażliwy!” Można przyjąć jako komplement, ponieważ definicja osoby bardzo wrażliwej obejmuje osobę o większej głębokości przetwarzania, silnej empatii, a także ostrej wrażliwości na bodźce takie jak zapachy, dźwięki i światło.
Podczas gdy bardzo wrażliwi ludzie mogą borykać się z wystąpieniami publicznymi i występami pod kontrolą, mają tendencję do doskonalenia się w kreatywności i sztuce oraz współczuciu, są zorientowani na szczegóły i mają niezwykłą zdolność wytrwania (atut przy wielokrotnym doskonaleniu technik malarstwa olejnego) lub zobacz obraz do końca, którego pragniemy). Możemy założyć, że osoby o dużej wrażliwości unikałyby zbyt dużej stymulacji i z tego powodu mogą nawet unikać innych osób. Niektórzy. Jednak badania pokazują, że trzydzieści procent to ekstrawertycy. Jest to zgodne z naszymi doświadczeniami z wieloma innymi artystami, którzy są przyjaźni, towarzyscy i lubią malować spotkania i wydarzenia. Jak we wszystkich rzeczach, równowaga jest najzdrowszą ścieżką. Praca w studio w samotności jest konieczna, ale tak samo jak łączenie się z przyjaciółmi, energiami i rozrywkami większego świata. Jesteśmy doskonale świadomi „szaleństwa w studio” przez zbytnią izolację związaną z pracą, szczególnie w okresach złej pogody. Staramy się pamiętać, aby zerwać z pracą, tak jak w ciągu tygodnia, aby pojechać do miasta i zobaczyć innych ludzi. Wydaje się, że to „resetuje” nasze wewnętrzne kompasy, abyśmy mogli powrócić do naszej pracy zrewitalizowanej i ze świeżym skupieniem.
Autorytetem w tej dziedzinie jest dr Elaine N. Aron, psycholog i autor The Highly Sensitive Person.