Bez tytułu Daniel Sprick, 2006, 24 x 24, obraz olejny. | ||
Daniel Sprick: Weekend z instruktorem mistrzów
Daniel Sprick urodził się w Little Rock w Arkansas. Studiował w Froman School of Art i National Academy of Design, a tytuł BFA uzyskał na University of Northern Colorado w 1978 roku.
Jego zamiłowanie do rysowania i rozwój technik malarstwa olejnego rozpoczął w wieku 4 lat, a wpływy sięgały już Roberta Campina i Rogera van de Weydena. Sprick miał liczne wystawy indywidualne, brał udział w wielu wystawach zbiorowych, a także swoje prace w kolekcjach prywatnych i publicznych w Stanach Zjednoczonych i za granicą.
„Ten artysta wyprodukował obrazy o procesie kontemplacji, dziwnych skojarzeniach i sposobie, w jaki wewnętrzny świat może się spontanicznie zapalić w wyniku długotrwałej interakcji z ustalonym tematem”, napisała Dorothy Spears w wydaniu American Artist z 2001 roku. „Aby zapewnić sobie tę wewnętrzną wolność, wszystkie zewnętrzne aspekty jego otoczenia muszą być ściśle kontrolowane. Tylko wtedy struktura ustąpi krystalicznemu widzeniu”.
Chociaż Sprick nie chce przedyskutować skodyfikowanej ikonografii swoich obrazów, jest wdzięczny wcześniejszym mistrzom. Malarze północnego renesansu, Robert Campin (mistrz Flémalle), Roger van der Weyden, Hugo van der Goes, bracia van Eyck - Jan i / lub Hubert - „sprawiają, że czuję się bezradny i umocniony” - mówi Sprick. Podobnie niemal halucynacyjny styl Giovanniego Belliniego. Archaiczne i nowoczesne cechy, które wydają się tak łatwo zbiegać w pracach tych wczesnych malarzy, nadal fascynują Spricka.
Podziwia zdolność tych artystów do stworzenia wiarygodnego spojrzenia na niewidzialne królestwa i nadprzyrodzone wydarzenia. Na przykład cud przedstawiony w Dziewicy i dziecku Jana van Eycka z kanclerzem Rolinem (1433–34) ma miejsce w luksusowym pokoju, ale jest ignorowany przez dwóch przechodniów widzianych przez okno balkonu. Takie namacalne, ale nieuchwytne zjawiska żyją w świeckich postaciach w wizji Sprick'a unoszącego się jajka we Flora Spirited lub we własnym cienistym osobistym wyglądzie artystów odzwierciedlonym w lustrze w All We See or Seem.